WYPRAWY ZIMOWE

Kajakiem porą zimową można pływać po każdym niezamarzniętym akwenie. Zorganizowane spływy zimowe odbywają się jednak najczęściej na tych odcinkach rzek, gdzie silny nurt utrudnia lub uniemożliwia zamarzanie wody.

Dlaczego zatem zachęcamy wszystkich do uprawiania zimowej turystyki kajakowej?

Pływanie kajakiem jest formą aktywności fizycznej na świeżym powietrzu, zimowe spływy kajakowe np. Drawą odbywają się w okresie, w którym ruch ten jest szczególnie potrzebny. Podziwiamy uroki zimowego krajobrazu oglądanego z poziomu rzeki - ośnieżone zbocza doliny, czapy śnieżne na drzewach, kry zawieszone nad poziomem wody. Żywa woda stanowi dla mijanego krajobrazu wspaniały kontrast, woda jest czarna - otoczenie przeważnie białe, żywa woda zimą jest jednocześnie zwiastunem następnej pory roku, a na Drawie właśnie możemy spotkać pierwsze oznaki nadchodzącej wiosny. Dla prawdziwego kajakarza niebagatelne znaczenie ma także dreszczyk emocji związany z ewentualnością zimowej kąpieli. Niezaplanowana kąpiel w okresie zimowym nie należy do ulubionych rozrywek spływowiczów i każdy woli jej uniknąć, choć "praktycy" twierdzą, że woda wcale nie jest taka zimna, a gdy postępujemy rozsądnie, bez paniki, nic złego nam się przydarzyć nie może. Kąpiel, jak wiadomo, nie jest jednak celem spływów zimowych, zawsze niesie z sobą określone ryzyko (z pewnością większe w okresie zimowym) i należy jej w miarę możliwości unikać, stosując się do wskazań organizatorów i zasad zdrowego rozsądku.

Pływanie zimą to zwiększone ryzyko wywrotek, ponieważ: kajakarz jest "grubo" ubrany, co ogranicza jego sprawność ruchową, kajak często jest od spodu oblodzony, z powodu oblodzenia brzegów mogą wystąpić trudności z wsiadaniem do kajaka i z wychodzeniem na brzeg. Oprócz typowych przeszkód możemy napotkać pływającą krę lub utrudniające pływanie i przymarzające do wioseł drobne kawałki lodu (śryż), w czasie szczególnie niskich temperatur zdarzają się odcinki rzek o korycie "zawężonym" do 1-2 m lub całkowicie zamarznięte.

Kiedy już znajdziemy się w wodzie, pierwszym naszym odczuciem jest konstatacja, że woda wcale nie jest zimna (ma temperaturę przeważnie wyższą niż powietrze). Na "kąpiel" mamy jednak tylko kilka minut, potem mogą być problemy. Wychodzimy na najbliższy brzeg, względnie na stronę, do której łatwiej będzie dobijać innym kajakom. Jeżeli wywrotka nastąpiła w miejscu, gdzie nie można "stanąć", nie ratujemy sprzętu, tylko płyniemy do brzegu. Sprzętem zajmą się inne osady. Udzielanie pomocy to podstawowy obowiązek kajakarza w każdej sytuacji. Na brzegu szybko przebieramy się w suche ubranie - własne z zapasu lub pożyczone, jeżeli zapas zamókł. Przed ponownym wejściem do kajaka wskazane jest wykonać intensywną rozgrzewkę. Osady "suche" wyciągają kajaki z wody, kompletują i przygotowują sprzęt do dalszej drogi, pomagają przy przebieraniu. Wskazane jest rozsadzenie osady, która miała wywrotkę oraz przejęcie od niej mokrych, ciężkich ubrań.